人の出会いと別れ、
感じたことの共有はコントロールできるものでなく、
自分が伝えたいことが
相手と本当に共有できるタイミングなんて希少なもの。
だからこそ、当たり前の時間って貴重なんだよな。

ツェルク、ツェルクって行きたがってた少女が懐かしくなります。
人って何を求めて生きているのか分からんもんだよ。
ほんと謎だらけです。

Chyba będzie padać, kawa już nie działa
Topię w niej od rana smutki
Szybko poszło dramat, tak bez pożegnania
Czuję się tak mała

(*a)Powiedz mi, po co był ten cały cyrk
Mogłeś tak po prostu do mnie przyjść
Jak przyjaciel, którym miałeś być

(*b)Spotkamy się za parę lat
Powiesz mi czy ci było żal
Jak ułożyłeś sobie świat
Czy było warto

(*a)

Nie chce mi się gadać, zagojona rana
Pusty śmiech i brawa z górki
Szybko poszło tak jak miałeś przecież w planach
Nie jestem sama

(*a)(*b)(*a×2)

Przez ostatnie siedem lat...