2023年はナゴルノカラバフ問題で大きな動きがありましたが、
産油国でないアルメニアが今後どのように立ち振る舞うかは
気になるところですね。
年末に相応しいかはともかくとして、
このソフィーの曲はなかなか詞がいいですね。
人間近づけば近づくほど価値観の違いが浮き上がり、
受け入れられないことに気付いてしまうもの。
変に汎用的な詞にしてしまうより、
何となく共感できる部分を表現してくれると
切ない楽曲には合うかもなぁ。
エレバンの街もそこそこ歩き回ったけど、
当時と随分街並みも変わっているのかもなぁ。。
Հեռանում եմ...
Ներսում՝ դատարկություն, դրսում՝ traffic,
Ես՝ մեն մենակ, քաղաք ը՝ պիկ,
Քայլում եմ, չեմ էլ իմանում, թե ուր
Ճամփով տխուր…
Այսօր աշուն, իսկ վաղը ցուրտ ձմեռ,
Կիսատ մնաց համբույրը մեր,
Քեզ դառը սուրճ ու ծխախոտը քո,
Ինձ թեյ՝ to go…
Հեռանում եմ էն ճամփով, որով եկա,
Կարոտից ուզում է սիրտս հեկեկա,
Հեռանում եմ, բայց օդի նման ինձ պետք ես,
Ես սիրում եմ քեզ,
Հեռանում եմ մեր սիրած հին փողոցով,
Հեռանում եմ ես էն նույն սրտխփոցով
Տարիներ առաջ որով եկա քեզ մոտ ես,
Որ դու ինձ ասես՝
«Սիրում եմ քեզ»...
Գնում եմ, ուր տանի սրտիս հասցեն
Գնում եմ, որ թաքուն լացեմ
Դեմքիս՝ հիմար ժպիտ, սրտում՝ արցունք,
Անձայն զգացմունք...
Թվում էր սերը ինձ ձրի երազ,
Բայց ոնց որ թանկ նստեց վրաս,
Ստիպված եմ ես հիշել երազը մեր
Ամեն ձմեռ: