東欧・ウクライナ・ロシアンポップスの窓

2024年3月...ウクライナに加えポーランド、ルーマニアなど東欧各国の最新チャートから上位から選んだポップス楽曲をその歌詞と共に紹介する東欧ウクライナポップスの窓。縦ノリで淋しげなメロディーから明るく楽しいポップサウンドまで奥の深いウクライナポップスなどを中心に、ジャズ基調でシックなポーランドやダンサブルで格好いいルーマニアのポップス音楽を集めてます...先日、90年代に全米を席巻したガールズグループのTLCのメンバーがアルバム30周年記念公園で来日したようですが、当時のリアリティを赤裸々に歌っている当時の歌詞やスタイルに改めて脚光が当たったようですね。趣味が悪いのか洋楽で最初に自分でCD購入したのが彼女たちのファーストアルバムだったりするので、ちょっと気になりました。正直あまり歌詞を気にせず音楽を聴いてしまう方なので、色々気にしながら聴いていきたいですね。

タグ:NataliaNykiel



(*a)Teraz oddasz mi wzrok,
głośny śmiech,
mój niemądry sen.
Umiesz liczyć do trzech?
To już tłok.
Wykreśl, proszę, mnie.

Mogę stać tu,
gdzie niepewny grunt.
Dlaczego spokój mam,
choć zginie świat?

Nie chciałam nigdy grać,
by walczyć o punkt.
Ty wszedłeś nagle w kadr,
a nie był twój.

(*a)

(*b)Teraz oddasz mi wdzięk,
oddasz cel,
zagubioną część.
Umiem kochać Cię mniej.
Teraz tańcz,
nie za blisko mnie.

Mogę stąd wyjść,
ale patrzeć chcę.
Jak ten świat dalej trwa,
gdy czegoś brak.

I skąd ten spokój mam,
a nie mam łez?
Czy każdy nasz krok w tył
jest krokiem wstecz?

(*a)(*b)

To czas, by już dokończyć tę myśl,
jedyną, co nie daje mi wyjść.
Od dziś zabraniam Ci patrzeć w tył,
tam nie ma już nic, nic.

Bo oddasz teraz mi wzrok,
głośny śmiech,
mój niemądry sen.
Umiesz liczyć do trzech?
To już tłok.
Wykreśl, proszę, mnie.

Oddasz teraz mi wdzięk,
oddasz cel,
zagubioną część.
Umiem kochać Cię mniej.
Teraz tańcz,
nie za blisko mnie.



昨年リリースして大ヒットした「Bądź duży」は、
個人的に鈍いオケヒットがあまり気に入ってなかったのですが、
このErrorったら、サビがひたすら2コードで気持ちいいったらありゃしない。
シンガソングライターらしいので、楽曲に歌詞もぴったり。
僕の心にズキュン。★5つです。

Tramwaj lepiej wie, gdzie czas zakręca
i najkrótsza noc dłużej trwa.
Wyprzedzamy fakty, daty,
za horyzont znika co drugi takt.
Jesteś też, tak jak ja,
gotów skraść cały skarb, wygrać bal.
Miniesz mnie, a oddech Twój
mógłby mi rozwiać cały wstyd, a z nim strach... i głód.

(*)Światła tworzą korytarze,
prowadzą znowu w poprzek zdarzeń.
W tym dymie ginie lęk - zbyt gęsty jest by biec.
Nie poderwę stóp od ziemi,
zostanę tak nim świt nas zmieni.
Nie możesz teraz wejść - zbyt wiele o mnie wiesz.

Dzielą nas tysiące słów, łączy nas jeden wers,
lecz nie zna go nikt.
W mojej krwi wciąż płyną dźwięki, słyszę je i drżę,
nie mogę mniej.
Nagle padł twardy dysk,
Sen zamazał swą treść, nie ma zdjęć.
Mogę wrócić tam, gdzie co dzień w ładzie jestem,
nie ukrywam, że wiem, co to lęk.

(*)

Ta chwila to błysk, za krótki by czuć,
rozpoznać twarz, rozmawiać bez słów...
Oślepił nas neonów blask.
Przedrzyj się przez labirynt rąk,
powiedz, że wiesz, zabierz mnie stąd.
Na tysiąc spraw się rozbił czas.

(*×2)

このページのトップヘ